Lagið hennar Gabriellu

Sáuð þið myndina á rúv á sunnudagskvöldið??
Ef ekki þá skuluð þið verða ykkur út um hana.
Ég grét, ég hló, ég var með munninn opinn og uppglennt augun, ég fékk hroll og fann tárin á kinninni streyma niður.
Sko, ég er yfirleytt ekkert svona viðkvæm en þessi mynd er sú allra fallegasta sem ég hef lengi séð. Og Gabrielas song sem er sungið í myndinni á hug minn allan þessa dagana.
Farið hingað og hlustið.
Það er einhvernveginn svo dásamlegt þegar framleiddar eru myndir um manneskjur og þá raunverulegar manneskjur, ástina og lífið. Því öll jú þráum við að verða hamingjusöm ekki satt, en margir fara fjallabaksleiðina að því og það þekki ég sjálf.
Lagið í myndinni heyrði ég fyrst fyrir 2ur árum þegar skólasystir mín í CVI söng það í tíma. Við sátum öll sem steinrunnin því við vorum m.a. að vinna með túlkun á textum og lagið syngur hún Gabriella sem er beitt miklu ofbeldi af hálfu mannsins sín og allir vissu það en enginn sagði neitt. Þekkjum við ekki svoleiðis allt of vel???
En það dásamlega við þetta allt saman er að þegar maður ákveður að fara standa allir með manni og slá skjaldborg utan um mann.
Maður viðurkennir ástandið og gefur sig á vald þeirra sem hjálpa.
Það er mikill kærleikur.