Sunnudagar geta verið alveg hreint yndislegir.

Þetta hefur aldeilis verið góður dagur.
Þreif hér allt hátt og lágt í morgun , fór svo í göngutúr eftir hádegi í kuldanum uppáklædd í dúnúlpu, húfu og hlífðarbuxur. Það var einstaklega hressandi.

Sat svo í tónlistarskólanum í Bolungarvík og spilaði inn raddirnar í Ceremony of Carols á meðan Hrólfur ýtti á þar til gerða takka til að taka það upp. Svo ætlar hann að brenna þetta á disk fyrir okkur og þá verða kórarnir enga stunda að læra sínar raddir. Þetta tók mig aðeins 2 og 1/2 tíma.
Svo verður þetta dásamlega verk hans Benjamins Britten flutt í Ísafjarðarkirkju í desember af Kvennakórnum, Stúlknakórnum og einsöngvurum úr tónlistarskólanum á Ísafirði.
Einhvernvegin fæ ég aldrei nóg af þessu verki og finnst að allir ættu að kynnast því.
Þetta er tilraun af minni hálfu í þá veru.

Eftir innáspilið ók ég Óshlíðina inn á Ísafjörð (jæks, það var ekki hálka , finnst hún bara alltaf jafn skerý) og í Bónus. Keypti svona sitt lítið af hverju sem vantaði og kom því öllu í innkaupapokann sem ég á frá Tiger en borgaði samt rúmar 4 þúsund krónur fyrir. Váááa, það eru sannarlega víðsjárverðir tímar.

Eldaði svo lasagna, opnaði rauðvín og bakaði möffins.
Já og eiginlega er dagur að kveldi kominn, börnin að ljúka við tiltekt (algerlega óumbeðin!!) og frúin á leið í háttinn eða svona hvað og hverju.

Ljúfar yfir og verið spök.