Dönsk speki?

Eftir hádegismat einn daginn í hinni dásamlegu Köbenhavn var ég á leið inn í skólann þegar kallað er á dönsku hvort ég geti verið svo væn að halda hurðinni opinni.
Ég lít við og sé þar mann með kassa á svona lítilli trillu koma hlaupandi.
Mange takk segir hann þegar hann fer fram hjá mér.
Ég geng í áttina að lyftunni og hann í humátt á eftir.
Þegar ég opna hurðina að lyftunni brosir hann og spyr, á dönsku, hvort ég geti haldið þessari hurð líka fyrir hann.
Ég brosi á móti og segi það vera sjálfsagt.
Í lyftunni dregur maðurinn upp miða og spyr mig hvort ég viti á hvaða hæð CVI sé? jú segi ég ég er að fara þangað, þú getur bara elt mig.
Hann verður eitt bros og finnst greinilega þetta vera sinn happa dagur því hann spyr mig fyrirvaralaust hvort ég vilji hitta hann um kvöldið og drekka með honum svo sem eitt vínglas.
Ég verð hálf hvumsa og afþakka voða pent.
Ja..nei ....nei ég spurði bara, sagði hann þá, maður kemst aldrei að neinu ef maður þorir ekki að spyrja.