Syngibjörg

Syngdu! Það bætir, hressir og kætir.

laugardagur, febrúar 02, 2008

öfugsnúna emma

Er á leið á þorrablót hjá Góustaðafjölskyldunni.
Finnst súrmatur reyndar vondur.
En sviðasultan og harðfiskurinn stendur alltaf fyrir sínu.
Líka hangikjetið og uppstúfið.

Á að koma með skemmtiatriði en daman neitar að taka þátt.
Hún er í dag undin og snúin og ég velti því fyrir mér hvort unglingurinn
hafi tekið sér bólfestu í henni daginn sem hún varð 11.
Finnst það eiginlega dáldið hryllilegt og allt of snemmt.

Ég snýst hér í kringum hana við undirbúning á afmælisveislu
og er búin að baka eina uppáhaldsköku og núna eru vatnsdeigsbollurnar í ofninum.
Í staðin fæ ég önugheit og langar bara til að henda henni út í næsta skafl og
segja henni að gera þetta bara sjálf.

Ef það er eitthvað sem fer í mig er það vanþakklæti.

4 Comments:

  • At 2/2/08 6:33 e.h., Blogger Meðalmaðurinn said…

    Já bara henda henni út í skafl, það hefði minn pabbi gert.. eða allavega hótað því ;)

     
  • At 2/2/08 7:40 e.h., Anonymous Nafnlaus said…

    sonna sonna...er þetta ekkert að lagast?

     
  • At 2/2/08 9:43 e.h., Blogger Blinda said…

    Þetta kallast fyrra gelgjuskeið og er yfirleitt heldur leiðinlegt, en sem betur fer skammvinnt. Anda bara út um tærnar og brosa, þetta lagast :-)

     
  • At 2/2/08 11:06 e.h., Anonymous Nafnlaus said…

    Æ, hún er ekki vanþakklát í raun. Stíll dömunnar að þykjast vera doldið fullorðin. Gulla Hestnes

     

Skrifa ummæli

<< Home