Í upphafi nýs árs

Nýtt ár byrjar afskaplega vel fyrir utan að kreditkortið mitt gufaði upp.

Á gamlárskvöld dansaði ég inn í nýja árið í góðra vina hópi þrátt fyrir brjálað rok og rigningu.
Svei mér þá en ég var enn södd klukkan fjögur um nóttina eftir máltíð kvöldsins sem snillingurinn hún móðir mín hafði eldað. Tvíreykt rauðvínslegið hangikjet með piparrótarsósu og melónu í forrétt og rauðvín, kalkúnn með fyllingum og alles í aðalrétt og Gsm rauðvínið frá Lehmann, og flamberaðir ávextir með Grandi í eftirrétt sem ég átti svo heiðurinn af.


Ég er á leið til Köben núna eftir 3 daga í skólann og þá hefst annað árið mitt í þessu námi. Mér finnst tíminn hafa flogið áfram og þetta fyrsta ár líka. Verkefnin verða meira krefjandi, mikil kennslufræði og sálfræði ásamt fjörugum umræðum um söngtækni og annarskonar nördaskap.
Svo fékk ég skemmtilegt verkefni á vegum Sinfóníunnar sem ég hlakka til að takast á við.

Hef svo líka verið að hugsa um árið sem er liðið. Margt flýgur í gegnum kollinn og fyrst og fremst er ég glöð yfir hversu vel það hefur gengið að koma sér aftur á réttan kjöl. Finna sig aftur og njóta þess að takast á við dagana. Stundum vaknar maður auðvita og langar ekkert annað en að snúa sér á hina hliðina og láta daginn líða sem hljóðlegast hjá. En þeir verða alltaf færri og færri.
Og nú þegar maður hefur hvílt sig og hlaðið batteríin á ný þá finnst manni allir vegir færir.

Mér tekst ekki að taka niður jólaskrautið áður en ég fer en það hangir þá bara uppi einni vikur lengur en venjulega - og hver tekur svo sem eftir því. Eina sem ég má bara ekki gleyma er að henda ruslinu því það er ekki gaman skal ég segja ykkur að koma heim eftir viku, opna hurðina inn í íbúðina og finna fnykinn koma á móti sér. Alla malla maður minn, læt það ekki koma fyrir aftur. O , nei.