Jólin, hefðin og nýjir siðir

Búin að fylla svona jóladagatalsflösku af púrtvíni,

skála í svona litlum staupum fyrir aðventunni og búa til aðventukrans.

Jólin verða með öðrum hætti en undanfarin ár og kemur það til vegna fjarveru barnanna. Það er staðreynd sem hefur reynst mér erfið að horfast í augu við og er ég að reyna að finna út hvernig maður á eiginlega að halda jól án barnanna sinna. Sumir hafa bent mér á að þarna gefist mér nægur tími til að slaka á , lesa í góðum bókum og eiga tíma fyrir mig. En eru jólin rétti tíminn til þess? að eiga tíma fyrir sig þegar manni langar mest af öllu að hafa fjölskylduna sína hjá sér. Finnst sú tilhugsun að koma í auða íbúð á aðfangadagskvöld óbærileg. Og svo sækja á mann allskonar spurningar um hvort ég eigi að hafa jólastund með þeim dagana á undan þar sem við opnum pakka frá hvort öðru og ég heyri Snáðann minn lesa utan á jólapakkana. Eða hvort ég eigi að senda þau með þá suður. Já og ég þarf víst að finna annan dag til að skreyta jólatréð því hefð hefur skapast fyrir því að það sé gert á þorláksmessu en þau verða ekki hér þá. Og það er eiginlega dáldið merkilegt að upplifa þetta allt saman því jólin eru ein stór hefð hjá hverjum og einum. Öll höfum við okkar siði og venjur, annaðhvort sem við tökum með okkur úr föðurhúsum eða þá þær sem við höfum skapað okkur sjálf eftir að við fórum að halda jól. Og hver hefur sinn háttinn á sem er jafn mikilvægur hverjum og einum. Og jólin koma til mín það veit ég vel, ég þarf hinsvegar að reyna að taka á móti þeim og njóta þeirra. Það er verkefni sem ég veit ekki enn hvernig ég leysi.