Seríós, söngur og sætar kartöfflur

Í fyrrakvöld kom ég heim eftir langann og strembinn dag. Ekki hafði gefist tími til að fara í búð og því lítið til í kotinu. Ég fann þó núðlupakka í búrskápnum, skinku, egg og sæta kartöfflu í ískápnum sem var alveg á síðasta snúningi reyndar. Núðlurnar fóru í pottinn og ég tók til við að rífa sætu kartöffluna niður á pönnuna (eða það sem var nýtilegt af henni). Hafði líka fundið enda af engiferrót og reif það sem ekki var uppþornað með kartöfflunum. Þegar ég hafði kryddað þetta og ilmurinn orðinn bara ansi hreint góður fóru núðlurnar á pönnuna ásamt skinkunni. Að lokum voru það eggin. Og þá var það sem ilmurinn breyttist í slíka fýlu að ég hreinlega kúgaðist. Helv.eggið var fúlegg og maturinn sem ég var búin að hlakka svo til að borða fór beina leið í ruslið. Kvöldmaturinn varð ein séríósskál.



En að öðru.

Jæja það er komið að því.
Dívurnar halda tónleika í dag og í kvöld.
Stúlknakórinn var beðinn um að taka þátt og syngja með í tveimur lögum.
Fengum MJÖG stuttan fyrirvara til að æfa og læra utanbókar, en þetta
eru klárar stúlkur svo ég veit að þetta verður ekkert mál fyrir þær.

Söngurinn er því enn við völd í veröld Syngibjargar.