Mánudagseintakið

Eins og ég er ánægð með bílinn minn á þessari mynd þá er ég það nú ekki núna.

Vandræðum okkar saman ætlar engann enda að taka.

Núna er það hvarfakúturinn og púströrið.

Það drynur um allan bæ þegar ég bregð mér á milli staða.

Og jú ég fæ reyndar smá athygli út á þetta og svona "hissa" svip hjá fólki.

Hvaða læti eru þetta í tónlistarkennaranum??

Getur hún ekki framkvæmt hljóð sín á minna áberandi stað en götum bæjarins.

Læti eru þetta alltaf í þessu tónlistarfólki.

Varahluturinn kemur með morgunfluginu í fyrramálið og ég fæ blá-mann vonandi seinnipartinn.

Þýðir samt að ég þarf skutl út í Bolungarvík (enginn strætó sem gengur á milli) og heim aftur og svo á kóræfingu. Frekar flókinn dagur á morgun og þá er ég bíllaus.

Ó, ó mig auma.

Og pyngjan léttist ógurlega við þessa uppákomu.

Og það eru að koma jól.............bráðum....

Þar fór jólagjafasparnaðurinn fyrir lítið