hamurinn

Ég er í ham og er að nýta hann til verka sem ég hef trassað svo lengi að ég er farin að pirrast óeðlilega mikið út í sjálfa mig. Vopnuð Corona bjór og smá snakki réðst ég á bunkann sem ég var búin að setja á borðstofuborðið. Nýji gatarinn kom að fínu gagni og stóð sig mjög vel við að setja göt á blöðin sem fóru inn í möppurnar. Framvegis SKAL mér takast að setja reikninga og þess háttar strax í möppuna. Og þið hugsið........hún er nú bjartsýn þessi........en það er bara allt í lagi, bjartsýni spillir nú aldrei fyrir eða hvað??
Og í tvær möppur fóru öll blöðin og bjórinn rann ljúflega með.
Næst var að fylla út í yfirlitsdagatalið sem ég keypti fyrr í dag í Bókhlöðunni. Þegar maður kennir í 3ur skólum, stundar einn skóla sjálf og hefur 2 börn hjá sér aðra hvora viku þá er svo margt sem er að gerast. Hvenær er vetrarfrí? hvenær eru foreldradagar? hvenær eru tónleikar? hvenær æfir kórinn um helgar? hvenær fer ég út í skólann? hvernig raðast þetta allt upp? Þetta yfirlits dagatal er alger snilld. Svo á morgun er ætlunin að taka vinnuherbergið og umturna því í nothæfa, kósý vistarveru þar sem ég get gengið að öllum nótnabókunum og ljósritunum á sínum stað auk alls hins sem þvælist fyrir manni dags daglega og á aldrei neitt pláss heldur endar alltaf í haugum. Ég er alveg skoppandi kát yfir að hafa fengið þennan ham. Gerist allt allt of sjaldan.