Á nýju ári

Fékk mér göngutúr í dag á þessum fyrsta degi nýs árs.

Fann fyrir eftirvæntingu því ég veit að þetta ár sem í hönd fer gefur mér von um ný tækifæri.

Tækifæri sem ég hef verið að leggja grunninn að í von um betri uppskeru.

Árið sem kvaddi með öllum sínum ömurlegheitum kemur aldrei, aldrei aftur.

Og það er mikill léttir.

Veðrið var bara dásamlegt svona eins og á fallegu póstkorti þar sem snjórinn lýsir allt upp í kyrrðinni og trén standa fagurskreytt eftir nýfallinn snjó. Hugurinn reikaði og staldraði við atburði síðasta árs. Þeir voru margir og miserfiðir. Finn að ég er komin aðeins áleiðis með að tjasla sjálfri mér saman og hefur sú ákvörðun mín að flytja á heimaslóðir haft þar gríðarlega mikið að segja. Bara það að vera í þessu umhverfi er sálarbætandi.

Það líður lengra á milli "svörtu daganna" og bíð ég í ofvæni eftir að þeir hverfi for good.

Og ég veit núna svo margt sem ég vissi ekki áður. Reynsla mín hefur kennt mér að ég á ekki að þóknast öðrum eða setja mig í aðstæður sem ég vil ekki vera í til að vonast eftir viðurkenningu.

Og að vera skotspónn manns sem niðurlægir, ögrar og kvelur er staða sem ég sækist aldrei aftur að vera í.

Hef því sent sjálfri mér uppsagnarbréf.

Nýtt ár felur í sér nám sem kallar á 6 ferðir til Köben og það eitt er mikilvægt skref í átt að

uppbyggingu faglega séð og á öruglega eftir að styrkja mig svona persónulega í leiðinni.

Set því hér með upp bjartsýnisgleraugun og hvet alla að gera slíkt hið sama.

Sérstaklega í skammdeginu sem framundan er.

Skál á nýju ári!