taddaraaaa................

Haldiði ekki að hún Hildigunnur þessi elska hafi ekki keyrt yfir fjöll og firnindi til að bjarga mér.
Hafðu ævinlega þökk fyrir mín kæra því hér er ég komin til baka og hef frá mörgu að segja.

Það er dáldið skrítin reynsla að missa bloggið sitt svona.
Maður upplifir sig hálf munaðarlausa og getur bara haft samband við bloggheiminn í gegnum kommentakerfi annara.
Varð fyrst hálf einmana, svo fústreruð en síðan sorgmædd.
En núna get ég tekið gleði mína á ný því hér er ég spræk og hress.