Ekki dauð enn

Jæja ætli sé ekki best að henda hér inn einhverju.

Er sem sagt komin heim úr fríi sem var alveg hreint ágætt bara.
Alltaf gott að koma heim, sérlega ef útlegðin hefur varið í 4 vikur eða svo.
Var farin að sakna míns eigins rúms m.a.
Og krakkana.
Mikið, mikið.

Framundan er skipulag og eru komin nokkur drög að vetrinum.
Fjárfesti í ansi hreint ágætu dagatali sem hengt er upp á vegg.
Með því fylgu allra handa límmiðar, sem höfða til yngsta fólksins á heimilinu.
Það er svona tilraun til að halda öllu til haga.
Einnig til að gera alla fjölskyldumeðlimi virka og meðvitaða.
Nú verða 3 börn á mínu heimili í vetur.
Rokkarinn er kominn.
Verður í MÍ.

Mamman glöð.
Rosalega meira að segja.

Og hann sýndi snilldartakta við eldavélina í gær.
Bauð upp á saltfiskrétt með séríósi !!! ættaðan frá Mýrargötunni.

Í hann þarf:

Olíu
grænan og svartan pipar
saltfisk eins og þurfa þykir miðað við fjölda matargesta
1 pela af rjóma
hálfan gráðost

Og svona gerum við:

Setjum olíu á pönnu og fiskinn líka.
Hellum rjóma út í og brytjum niður gráðostinn.
Piprað og látið malla.

Kartöflur eru soðnar í potti og sallat búið til úr því sem er í ískápnum.
Seríós er sett í skál og því síðan stráð yfir fiskinn þegar hann er kominn upp á diskinn.

Borðað með opnum huga og bragðið kemur á óvart.