Ísland í dag

Mér finnst allir í kringum mig eitthvað hálf sloj.
Fólk mætir seint.
Hendist inn á síðustu stundu, geyspar, hóstar, þráir pásur og kaffi í tíma og ótíma.
Allir einhvernveginn búnir á því.
Svooooo miiiikiiiið að geeeera, stynur fólk upp og er einhvernveginn alveg að bugast.
Allir kvefaðir, rámir og með syndandi augu.
Líkaminn hefur varla við að halda sér á réttum kili í atganginum.
Enginn tími til viðgerða svo fólk gengur með kvefið í margar vikur.
Og í pirringnum er eins og fólk kunni ekki mannasiði.
Missir sig einhvernveginn.
Er þetta allt þess virði?
Maður spyr sig.