Syngibjörg

Syngdu! Það bætir, hressir og kætir.

þriðjudagur, janúar 17, 2006

Allt kemur heim og saman

Og nú er forvitni minni svalað. Von Gartendorf er náskyld mér. Þetta er alveg ótrúlegt ég er eiginlega ekki búin að ná þessu. Að við skyldum hittast á þessu bloggi.
Jemundur minn og jíbbíkóla eins og sameiginleg vinkona okkar segir þegar hún er kát og glöð.
Þessi sem ætlar að koma með köku til þín á morgun, Hekla.

Var annars á fyrstu Mótettukórsæfingu eftir jól.
Og nú skal sungið á gamalli Serbnesku og svo líka rússnensku. Jahér, þetta getur maður.
Falleg tónlist, svona orþodox, eftir menn sem ég kann hvorki að skrifa nöfnin á né bera fram. ÖSSSS.


Á æfingunni var lesið upp eitt fyndnasta bréf sem ég hef heyrt. Þannig var að þýsk kona heyrði í kórnum í Evrópu útsendingu útvarpsstöðvanna nú fyrir jól. Hún hreifst mikið að söng kórsins
Svo mikið að hún gerði sér lítið fyrir og skrifaði okkur bréf og það á íslensku án þess að kunn eitt orð í málinu. Notaði til þess Íslensk-Þýska orðabók.
Hún sýndi mikið hugrekki en vildi þannig kæta okkur í staðin fyrir það sem söngurinn gerði fyrir hana. Hrikalega krúttlegt og æðislega frumlegt.

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home