sko til

Hér sit ég í flensudrullu og veit ekkert hvað ég á að mér að gera. Hef lengi ætlað að búa til bloggsíðu og nú er það orðið að raunveruleika því hér lítur mitt fyrsta blogg dagsins ljós. Ætlaði í kröfugöngu vegna dagsins en verð að láta mér lynda að horfa í gegnum kassann.Frekar fúlt.
Fékk skrýtinn póst áðan, vinnuvetandi minn hafði hringt niður í KÍ til að vita hvort þar á bæ væru gerðar einhverjar ráðstafanir vegna dagsins. Nei, ekki höfðu þau gert það því í þessu félagi erum við að beita okkur fyrir launahækkunum en ekki launajafnrétti!!!!!!! Síðast þegar ég vissi var kennarstéttin stútfull af konum. Því stóð ég í þeirri meiningu að stéttarfélög þar sem konur eru í meirihluta hefðu eitthvað með málefnið að gera, nei, ekki KÍ. Einkennilegt.
Vona að mitt félag, FÍH, hafi aðra afstöðu, verð nú bara að segja það.

Sé Keilinn á hverjum degi ásamt íverustað Dorritar og Ólafs. Núna er Keilirinn svo fallegur að það minnir mann á póstkort, svona místísk slæða yfir öllu, frost og sól.Dásamlegt Ísland.

Jæja þá er að vita hvort ég get birt þetta, er ekki voðalega flínk tölvukona.

Hóst ,hóst og ræma ( sbr. að vera rám)